Hallo lieve blogvriendinnen,
Allereerst wil ik alle nieuwe volgers van harte welkom heten op mijn blog. Leuk dat jullie me willen volgen en ik hoop dat ik jullie een beetje kan inspireren
Dan nu even een tussendoor berichtje van mij. Afgelopen vrijdag avond zijn we weer thuis gekomen van onze vakantie in Pakistan. We hebben dit keer echt prachtig weer getroffen en hooguit maar 3 dagen echt regenachtig weer gehad. We hebben dan ook veel dagtochtjes gemaakt en daar hebben we echt van genoten. De hoogtepunten van onze dagtochten waren toch wel het bezoek aan de Indus. De Indus is een grote rivier die z'n oorsprong vindt in het Himalaya gebergte van Tibet. Doordat de Himalaya erg hoog is, is de rivier ook erg wild. De belevenis om met je voeten in zo'n wilde rivier te staan en dat water aan je voeten te voelen trekken is echt ongekend.
Dan hebben we nog een super dagtocht gemaakt naar een gebied waar erg veel wilde apen leven, in het noorden van Pakistan. Het weer was super mooi die dag en dus waren er erg veel nieuwsgierige apen te bekennen. Ze zijn ook nog eens super slim want ze weten precies waar eten te halen valt. Langs de weg staan nl allemaal tentjes waar je maïskolven kunt kopen, iets waar ze dol op zijn. We hebben ze dus ook nog gevoerd. Vooral de kinderen vonden dit schitterend. Furqan, de jongste van 10, die vond de apen zo leuk dat ie er eigenlijk wel 1 mee had willen nemen. Ik moet er niet aan denken, maar goed dat zijn kinderen he. aan het einde van de dag nog 1 allerlaatste keer maïskolven gekocht en gevoerd en toen sloeg bijna het noodlot toe... Furqan zijn kolven waren op en zag dat z'n oom nog wat over had. Hij wilde daar naar toe lopen om nog wat kolven te halen en liep ws iets te dicht langs een aap, naar de zin van die aap en die zou Furqan even aanvallen... Direct kwamen er nog 2 apen aan om te helpen en Furqan begon te rennen. Natuurlijk vlogen wij met z'n allen op die apen af en daar schrokken ze van en liepen ze weer weg. Maar Furqan is er wel even van geschrokken en weet nu ook goed dat aapjes niet echt om te knuffelen zijn!
Maar na 6 weken in Pakistan te zijn geweest zijn we allemaal weer blij om thuis te zijn. Ik moet ook zeggen dat ik mijn knutselhoekje erg gemist heb. Vanaf morgen ga ik dan ook weer proberen om weer eens iets te maken.